Per Nadal vos vòli far un pichon present qu’aquela pauseta n’es un. Per ieu, una vertadièra revelacion… e cossí dire ? la confirmacion que :
- Lo sud es quicòm qu’existís, quicòm de fòrt (culturalament).
- La mar miègterranèa es pas qu’un lac coma o disiá Josèp Delteil.
- Avèm fòrça de veire amb lo mond oriental (mercès A. Surre Garcia per sas conferéncias : Los Orients d’Occitània).
- Una cançon, coma un aucèl migrator…
- La cultura universala o pas.
- La cultura umanista o pas.
- La libertat coma una cançon.
- Una flor que seguís son camin, la Nigèla Damasquina de J-C. Forêt (Sang e saba) ?
- Una filha que cresiam perduda e que tòrna encara mai polida.
Es aquí lo miracle : una version libanesa de Adieu paure Carnaval ! Wa Habibi per Savina Yannatou, cantaira grèga e sos amics Ayoub Bout e Miquèl Gil Primavera, sièis minutas d’emocion blosa aquí :
Bon Nadal a totes !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada