L'OCCITANIE VUE PAR DES AMIS

Un òme bilingue (francés-occitan) se morís e arriba davant St Pèire.

-      Bon, la vòstra vida sus tèrra pas terribla : adultèris, blasfèmis, pas sovent a la mèssa...Vos pòdi pas daissar dintrar al paradís, mas vos pòdi far una flor : coma sètz bilingue vos daissi la causida entre l’infèrn francés e l’infèrn occitan.

-      Mas coneissi pas cap un e l’autre, me podètz assabentar ?

-      Alara, dins l’infèrn francés, vos meton dins una ola grandassa comola de pissolièr, de pichons esperits òrres e desagradius botan d’asclas jos l’ola, un dracon ven alucar lo fuòc e anatz còire la jornada tota. E cada jorn es çò meteis !

-      E l’infèrn occitan ?

-      Alara dins l’infèrn occitan, vos meton dins una ola grandassa comola de pissolièr, de pichons esperits òrres e desagradius botan d’asclas jos l’ola, un dracon ven alucar lo fuòc e anatz còire la jornada tota. E cada jorn es çò meteis !

Mas se volètz un bon conselh, a la vòstra plaça, prendrai l’infèrn occitan.

-      E perqué ? Es la meteissa causa !

-      Benlèu pas que :

Un jorn los pichons esperits fan la cauma

Un jorn las asclas son pas liuradas

Un jorn son las aluquetas que son de manca

Un jorn lo dracon es en RTT

Un jorn es malaut

Un jorn tròba pas pus l’ola

Un jorn an desbrembat de comandar lo pissolièr.