Legir, diguèt, es totjorn aquò : quicòm es aquí, una causa faita d’escritura, un objècte solid, material, que se pòt pas cambiar ; e a travèrs aquela causa, dintram en contacte amb quicòm mai, qu’es pas aquí, quicòm qu’es part del monde immaterial, invisible perque es solament pensable, o imaginable o perque es estat e es pas mai, perque es passat, avalit, inaccessible, perdut al reialme dels mòrts...
O alara qu’es pas encara, un quicòm que faguèt l’objècte d’una desirança, d’una crenhença, possibla o impossibla : legir aquò’s anar al rescontre d’una causa que va èsser, mas que digús ne sap encara çò que serà...
Italo Calvino.
Tirat e revirat de Se una notte d'inverno un viaggiatore.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada