En genièr passat, un rapòrt de l’Inspeccion Generala de las Finanças disiá que la concession al privat de las autorotas sens contraròtle ne regulacion provocava una renda indeguda estimada per Bercy a 55 miliards d’euros. Lo govèrn liquidèt las autorotas per 11 miliards d’euros, sens espepissar los contractes, sens botar cap de parabandas. Aquel rapòrt es estat jamai publicat.
La privatizacion menèt de braves profièits que creisson encara amb la decision de 2015 de perlongar los contractes (E. Borne e A. Kohler, caps de cabinet de S. Royal a l’ecologia e E. Macron a l’economia).
La construccion de l’A69 Tolosa – Castras, vièlh de 30 ans, fa lum sus l’embarrament de l’Estat cap als intereses privats.
Uèi, Castras es religat a Tolosa per la RN 126 e tanben per la linha de camin de fèrre.
11 anar tornar jornadièrs, 6 la dimenjada, un cadenciament a l’ora e a la mièja ora als moments cargats, aquò’s una alternativa credibla pel ralh. E lo fret ferroviari fariá demesir lo nombre de camions sus la rota.
L’A69 es : 44 km de rotas novèlas que van destrusir zònas umidas, artificializar 316 ha de tèrras, (mai 185 ha per las òbras). Un desastre environamental per ganhar un temps derisòri.
17 euros anar tornar, 100 euros mesadièrs ne fariá l’autorota mai cara de França.
L’urgéncia climatica ne fa un projècte obsolet e dangierós que dintra dins un modèl de societat que refusam, un modèl qu’impausa d’anar mai lèu, d’èsser rendable, de trabalhar totjorn mai longtemps e que nos gasta la vida e los territòris ont demoram.
(Sorsa : CGT FAPT Garona Nauta)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada