ABELHARD

Aquel abelhard cerca pas Héloïse.

IA E PRECARITAT

https://www.blogger.com/blog/posts/739398754719585964

L'IA EN ÇÒ DE AMNESTY INTERNATIONAL

https://fr.euronews.com/next/2024/04/22/quand-les-chatbots-dia-fournissent-des-informations-erronees-sur-les-elections-europeennes?utm_source=pocket-newtab-fr-fr

L'IA DINS JORNALET

https://www.jornalet.com/nova/22046/una-ia-revolucionaria-revela-de-secrets-dels-papirus-carbonitzats-dercolan

IA E TECNICA

IA E SCIÉNCIA FICCION

IA E PSIQUIATRIA

IA E LOCOMOCION

IA E FARNIENTE

Las maquinas an remplaçat los que trabalhan mas un jorn remplaçaràn tanben los que trabalhan pas.
(Anonime).

L'IA E LAS ARTS

IA E JUSTÍCIA

SMIC

IA E ETICA

IA E ENTREPRESA

IA E ENSENHAMENT

IA E CULTURA

CLIMAT

CHATGPT

 Coma o sabèm,  ChatGPT es un algoritme  capable de donar de  responsas espantantas en  lengatge natural. Es un  algoritme de l’arquitectura  fòrça complèxa, rica de  detzenats de miliards de  paramètres que sas  valors son afinadas dins  un periòde d’entraïnament  abracadabrantesc :  ChatGPT es apasturat de  quantitats gigantas de  tèxtes e cerca de respondre estatisticament del melhor possible a una sola e unica question : una tièra de mots estant, se pòt tirar lo mot venent ?
Al cap d’aquela fasa d’entraïnament, ChatGPT pòt èsser utilizat per produsir de tèxtes en responsa a las nòstras questions. Al delà de l’autentica proesa, cal doncas servar en ment que la concepcion del discors que inspirèt la fabricacion de ChatGPT considera que tota novèla enonciacion ven d’una prediccion basada sus una molonada d’enonciacions passadas. ChatGPT es pas capable de crear un discors imprevist, un discors " disruptiu ", un discors singular, un discors liure. Plan segur lo podètz acostumar a escriure coma Hugo, Virginia Woolf o un poèta subrerealista, mas serà pas capable de produsir un discors qu’imita pas los motius textuals emplegats per l’entraïnar.
Per ChatGPT, tot çò que se poiriá dire, torna al ja dit, a una prediccion ! Los mots se poiràn bolegar, i pas res a far, solas lors combinasons pre-establidas comptaràn. Un pauc coma los eròis d’una tragedia que poiràn res far contra la fatalitat de lors destinadas que son pre-determinadas. Es per aquò qu’es perfèitament legitim d’afortir que ChatGPT es una tecnologia tragica.[...]
De còps, podèm préner plaser al vertige d’aquela mena de viatge immobil qu’es de desirar demorar embarrat dins un lengatge, un ambient o un estil determinat a l’avança e que res vendrà pas trebolar. L’escritura d’unas serias TV parteja amb ChatGPT aquela simbolica totalitària.[...]
S’avisar d’aquel element tragic pòt manténer nòstre optimisme : s’alegrar de poder viure, pensar e parlar, non pas coma ChatGPT, mas coma un èstre uman liure, çò que vòl res dire per un algoritme generatiu. Se regaudir de poder agachar lo lengatge coma una escasença de produsir d’inedit ! De jamai dit.
Enfin, avèm la possibilitat de jogar amb aquò. Jogar a parlar coma ChatGPT, e ne rire entre se e amb los autres. Amb, a la clau, la possibilitat de s’amusar a desseparar nòstra vida de nòstras performanças (aicí nòstres actes de discors), çò que a l’ora d’ara es plan vengut ! Mercé a aquel vira-vira, çò tragic se muda en comic o en tragi-comic.
Tirat e revirat de ChatGPT est une technologie tragique !, Lionel Naccache, France culture.

UN JORN A LEUCATA

DINS LO METEIS TEMPS

RAI !

SASON

TRAÇABILITAT

EHPAD

PEIS

Dins sa nuèit d’aiga clara lo peis
Somièt que penjava un omenet
De carton dins l’esquina
De sos companhs

MAS QUORA ?

Just abans èra a cantar : « QUORA MANJAREM PRO ? »

ANTICIPACION

PRINTEMPS

Es pas « lo sorrire ròse dels perseguièrs » del poèta...

FLASH

PLAN B

ABSÉNCIA

PAUL ELUARD

I a de mots que fan viure
E son de mots innocents
Lo mot calor e lo mot fisança
Amor justícia e lo mot libertat
Lo mot enfant e lo mot gentilesa
E d’unes noms de flors e
D’unes noms de fruts
Lo mot coratge e lo mot descobrir
E lo mot fraire e lo mot camarada
E d’unes noms de paísses de vilatges
E d’unes noms de femnas e d’amics.
(Tirat e revirat de Paul Éluard, Gabriel Péri)

UMANITAT

PLEGAT

LOGICA

TELEVISION

Film TV de Antoine Garceau, 11/03/2024 France 2 (21h10)
« Pasmens, sabiá qu’aquela cronica podiá pas èsser la de la victòria definitiva. Podiá èsser sonque lo testimoniatge de çò qu’aviá calgut complir e que, benlèu, caldriá encara complir, contre la terror e son arma inlassabla, ni per lors grandas dolors, totes los òmes que, coma pòdon pas èsser de sants e refusant d’admetre la calamitat, s’esperfòrçan çaquelà d’èsser de mètges.
D’efèit, escotant los cridals de jòia que montavan de la vila, Rieux se remembrava qu’aquela alegrança èra totjorn amenaçada. Sabiá plan çò qu’aquela molonada desconeissiá, e que se pòt legir dins los libres : que lo virus morís pas jamai, desapareis pas jamai, que pòt demorar d’annadas e d’annadas dormilhós dins los mòbles e las fardas, qu’espèra pacientament dins las cambras, las cavas, las malas, los mocadors e la papieralha e que, benlèu, lo jorn vendriá ont, pel malaür e l’ensenhament dels òmes, la marrana desvelhariá sos rats e los mandariá morir dins una ciutat aürosa ».
(Traduccion de l'explicit de La Pèsta d’A. Camus)

PROVENÇA

Polit omenatge !

JORNADA DE LA FEMNA

DEFINICION

ENTRESENHA

- Perdon l’amic, quant de temps me cal per anar de Corbigny a Saint-Révérien ?
Lo caladaire lèva lo cap e, apiejat sul margue, m’agacha a travèrs las grasilhas de sas lunetas, mas quinca pas.
I torni. De badas.
- Es sord e mut, me disi e contunhi lo camin.
A pena cent mètres mai luènh, l’ausissi que me crida en bolegant lo margue. Me’n torni e me fa :
- Vos caldrà doas oras.
- E perqué l’avètz pas dit sulpic ?
- Sénher, m’explica lo caladaire, me demandatz quant de temps cal per anar de Corbigny a Saint-Révérien. Avètz un biais marrit de demandar las causas. Cal çò que cal. Aquò depend de l’anar. O sabi cossí anatz, ieu ? Alara, vos daissèri caminar. Vos agachèri un bocin. Puèi comptèri e ara o sabi, vos pòdi entresenhar : vos caldrà doas oras
(Tirat de Jules Renard, Renseignement).

IVG

ESPER E PARAULA

L’òme mai paure
Es ric pasmens de son nom
D’una patria terrèstra son domeni
E d’un tresaur de faulas e d’imatges que la lenga
Dels aujòls pòrta dins son rajòl coma un flume pòrta
La vida
(Tirat de Jean AMROUCHE, Espoir et Parole).

AL VÒSTRE SERVICI

ADDIO PAOLO

Ièr se moriguèt Paolo TAVIANI, fraire de Vittorio (desaparegut en 2018).
Los dos son los autors dels filmes : La notte di San Lorenzo, Kaos, Padre padrone, Maraviglioso Boccaccio, Una Questione Privata, etc.

UN JORN A LIMÓS (carnaval 2015)

UN JORN A LIMÓS (musèu)

L'AFICHA ROJA

[Louis Aragon/ Léo Ferré]
Traduction /adaptation en oc : Joan-Pau Verdier

Avètz pas damandat ni glòria ni legrema,
Nimài l’orguena que prega per los crevants.
Onze ans dejà, ò filh quò passa redde onze ans.
Vos aviatz fach valer nonmàs de vòstras armas.
La mòrt esblausís pas los uèlhs deus partisans.
Aviatz vòstres portrachs als murs de nòstras vilas
Barbas negras de nuèit, eschialats, esmanciants.
L’aficha que fasiá una taca de sang,
Perque los vòstres noms son malaisats de dire,
I fotiá la mal-paur al quite passejant.
Degun vos vesiá pas, Francés de preferencia.
Cadun èra sens uèlhs per vos lo jorn de temps.
Mas a l’ora del brechafuèc deus dets fugents
Avián escrit jos las fotòs : « Mòrts per la França. »
E los sornes matins n’en èran diferents.
Tot aviá la color tota parièra al giure,
A la fin de Belier per ‘queus darriers instants.
E quò’s endonc que l’un de vos ditz assuausant :
Bonur a tots, bonur a vos per subreviure,
Crèbi sens òdi en iò per lo pòble alemand.
Adíu la pena e lo plaser, adíu las ròsas.
Adíu lo lum, adíu la vita al vent bufant.
Te cal te maridar, mas sovent me pensant,
Tu que vas estar dins la beutat de las causas
Quand tot será ‘cabat mai tard en Erivan
Un solelh bèl d’ivèrn esràia la colina.
Que la natura es genta e qu’ai lo còr tustant !
La justicia vendrá en arcar trionfant,
Ma Melinée, ò mon amor, mon orfelina,
E te disi de viure e de far un enfant.
Eran vint e tres cap aus fusilhs a flurir,
Vint e tres que donavan lor còr un temps d’avant,
Vint e tres estrangiers nòstres fraires pertant,
Vint e tres amorós de viure a ne’n morir,
Vint e tres a cridar « La França ! » en s’aflacant

JOSÉ SARAMAGO

Pescarai pas res aicí, se diguèt, en pensant a un mot qu’èra pas dins son vocabulari costumièr, coma qué vesèm un còp de mai que la fòrça e la natura dels eveniments influisson bravament sul lexic. Pas qu’a veire aquel militar que diguèt “ mèrda “ quand li comandèron de se rendre, e qu’absolguèt atal del delicte de mala educacion unas exclamacions dins d’autras situacions mens dangierosas (Tirat e revirat de Ensaio sobre la cegueira de José Saramago).

MANOUCHIAN

IMMIGRACION