Al taulièr, i aviá de pescaires, de doanièrs, d’òmes de pena. Entre totas aquelas voses, ne senhorejava una, la d’un òme vièlh, en unifòrme de garda de preson que, a mitat èbri, desparlava dins una èrsa de paraulas :
« Cada dimècres, la domaisèla perfumada me balha una bilheta de mila per que la daissèssi sola amb lo presonièr. E lo dijòus, la bilheta se n’es anada en bièra. Quand l’ora de la visita es passada, la domaisèla se’n va amb, sus sos vestits de tria, la pudesina de la preson. Lo presonièr torna dins sa gàbia amb, sus sos vestits de galerian, lo perfum de la domaisèla. A ieu me demòra la flaira de la bièra. La vida es pas qu’un escambi de sentors ».
Italo Calvino
Tirat e revirat de Se una notte d’inverno un viaggiatore
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada