En lengadocian
La poesia, aquò's lo pan dels paures (Serge Pey).
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Arquius del blòg
-
►
2024
(254)
- ► de desembre (28)
- ► de novembre (22)
- ► de setembre (22)
-
►
2023
(213)
- ► de desembre (18)
- ► de novembre (20)
- ► de setembre (14)
-
►
2022
(238)
- ► de desembre (27)
- ► de novembre (28)
- ► de setembre (18)
-
►
2021
(225)
- ► de desembre (18)
- ► de novembre (19)
- ► de setembre (20)
-
►
2020
(188)
- ► de desembre (32)
- ► de novembre (16)
- ► de setembre (5)
-
►
2019
(250)
- ► de desembre (11)
- ► de novembre (26)
- ► de setembre (11)
-
►
2018
(178)
- ► de desembre (28)
- ► de novembre (27)
- ► de setembre (18)
-
►
2014
(43)
- ► de desembre (4)
- ► de novembre (2)
- ► de setembre (2)
-
►
2013
(15)
- ► de desembre (6)
- ► de novembre (1)
- ► de setembre (4)
-
►
2012
(18)
- ► de setembre (1)
-
▼
2011
(49)
- ► de desembre (3)
- ► de novembre (2)
- ► de setembre (5)
-
►
2010
(16)
- ► de desembre (8)
- ► de novembre (8)
1 comentari:
la meuna femna ten un cosin primièr que quand se lèva aprèp dormir tota la matinada se manja un bon repais e puòi se'n tornant jaire declama:
"- Bon ara, una bona sèsta e puòi? E puòi, òpa al lièch!"
Publica un comentari a l'entrada