COURSE CONTRE LA HONTE (2014)

Seguir lo ligam : Course contre la honte
Revirada occitana mandada per Micheu de Gap (mercé al el) :
Grand Còrs Malaut :
_ « E ! Tonton ! As agachat defòra ?
Sus l'avenir de nòstres enfants, plòu de mai en mai fòrt.
Quand penso a n-eus, totun, amarieu chantar un autre tèma.
Mas sieu plus tròp seren. Fau plus ges fisança au sistème.
Aqueste sistème fai des pechons, mas los laissa sus lo chamin.
E eissublia que s'existis, es per gerir estres umans.
Avancèm totes, testa baissaa, sensa se lanhar du plan finau.
Aqueste sistème amolona de minòts e los laissa crebar la fam.
Tonton, siam dau bòn caire, mas ce que vèem, o poèm pas near.
grandissèro au mitan d'aquelos que lo sistème eissublièc.
Vivèm sus la mesma tèrra, mas las fins dels meses an pas lo mesme fum.
E chasca annaa monta un pauc mai la rumor dels creba-la-fam.
Lo sistème decidèc que i avia pas de plaça per tot lo monde.
Tonton, as auvit, los cris defòra ? Es ben nòstre futur que retrona.
Lo sistème s'es revirat còntra l'òme, perdut dins sas ambicions.
L'egalitat es en òbra e i a ben tròp de desviacions.
E ! Tonton ! Coma anèm faire ? Dis-me, Tonton ! Coma anèm faire ?
Los òmes o vouguèron, aquò ? Mestrean lor ròtle ?
O la machina s'embalèc e perderiam le contraròtle ?
I a encara quauqu'un, quauqua part, que decidis de quauqua-ren ?
O siam totes nosautres pès e ponhs liats en esperant que tot pèti ?
Dificile de me rassegurar, Tonton. Te remento, au passatge,
Que l'òme ven bel e ben de la monina, pas dau savi.
E es ben l'òme que regarda morir la meitat de sos fraires.
Que derraba los darriers aubres e que porris l'atmosfèra.
I a de mai en mai de casas sornas e de trapèlas sus l'eschaquier.
L'avenir a plus gaire de sens dins aqueste monde de banquiers.
Son los merchats que nos governan, mas totas aquestas chifras son irrealas.
Siam dirigits per los grafiques. Es de branleta a granda eschala.
E ! Tonton ! Coma anèm faire ? O me pòs dire ?
Coma chau que tot sieie rendable, se privatizará l'èr que se respira.
Es una rota bòrnha. Es ce qu'encuèi l'òm nos demostra.
Anèm tot drech vèrs la desfacha dins aquesta corsa contre la vergonha.
E ! Tonton ! Coma anèm faire ? Dis-me, Tonton ! Coma anèm faire ?
Entre lo fromatge e lo dessèrt, tot eilamont, dins lors disnars,
Los grands d'aqueste monde auvissèron lo cris dels indignats ?
Dins lo visor de la sofrença, i a de mai en mai de ciblas.
Per l'avenir, per los enfants, assaièm de pas restar insensibles !
Richard Bohringer :
_ « Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon amic Chastanha,
Anèm ren largar, anèm amar, regardar darrier per ren eissubliar,
Ni los uèlhs blaus, ni los regards nièrs.
Perdrèm ren, belèu ben un pauc, mas ce que i a davant, es tant grand !
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon amic Chastanha,
As pron lo temps d'aguer la lanha eternala !
Se lo vòlon pas rebastir, lo monde novèu, se betrèm au trabau !
Chaudrá utopia e coratge. Chaudrá remetre las pendulas a l'ora.
Lor dire qu'avèm pas lo mesme tic-tac. Que per nosautres, es puslèu dau costat dau còr.
Acabat lo compte de rebors dau vuege, dau ren dedins.
Ma gola d'amor, mon pechon amic d'azur, i a jorns que pòo ren faire per tu.
Las conarias, las faguèro... Es una lanha que s'envai pas.
Chau pas mancar beucòp per plus estre lo eròi. Ne'n chau gaire...
T'o jure, t'o juro, pechon fraire, chau frenar a temps !
Vai chaler chantar l'amor encara mai fòrt !
I aurá revolucions que vodrèm pas !
E d'autras que prenon lor temps ; totun, es urgent.
Ont' es la banca ? Chau que li mèti una bomba !
Una bomba desodorisanta, une bombe desodorisanta,
Per las odors pudentas dau fric que desborda.
Ges de plaça per los braves, per los perduts de la vita.
En 'quò d'aqueste monde, l'òm ama pas, l'òm còmpta.
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon amic Chastanha,
Pechon fraire, Putan ! L'anèm rebastir, aqueste monde !
Per aquò, Tonton, li chau tendre la man.
Tonton, li pòt ren faire si li creies pas.
Alòrs chaudrá se regardar, se descurbir, jamai se quitar.
Anèm ren largar ! Anèm restar amassats.
I a los fraires, las cosinas, los cosins, i a los pechons de la vesina,
i a los nistons perduts que venon cacos de ren,
D'esbarlüats que s'enflaman per faire los quècos,
I a la mameta que los pòt pas ajüar,
Qu'a ren apres dins los libres, mas que sap tot de la vita.
A força de plus creire en ren, es la vita qui desespera.
Chau amar per estre amat ! Chau donar per recebre !
Ven! Ven vèrs la lutz, pechon fraire !
Ta vita es tant coma gruiera,
Mas degun t'o dis qu'as arma bela.
Ma pechona gola d'amor, mon Paulò, mon amic Chastanha,
Anèm ren largar ! Anèm amar, regardar darrier
Per ren, ren eissubliar. »
Grand Còrs Malaut :
_ « Granmercé ! Mercé encara, Richard ! Mercé ! »
Richard Bohringer :
_ « Mercé en totas ! Mercé en totes ! »
Grand Còrs Malaut :
_ « Mercé a vosautres ! »