En lengadocian

La poesia, aquò's lo pan dels paures (Serge Pey).

divendres, 17 de desembre del 2010

De qué, romegaires ?

Son romegaires los Occitans ? Benlèu qu’aquò’s vertat ? Subretot s’agacham  lo vocabulari que ne parla.
E encara, n’ai segurament desbrembat…

S’acometre
S’encanhar
S’encavalar
S’encanissar
S’encolerar
S’engalinar, s’engalinejar
S’emmoscalhar
Se cabrar
S’enfadar
    S’enfuocar
    S’encolerir
S’enchiprar
S’enferonir
S’emmaliciar
S’endemoniar
S’endiablar
S’enartar
S’encapriçar, s’encapriciar, se capriçar
S’empebrinar
    S’empepinar
    S’encatarriar
S’enfuronar
S’enfuscar,
S’enfumar, s’enfumascar
S’engarçar
S’engastar
S’engarrir
S’engimerrar, s’engimerrir
S’enlanhar
    S’irritar
    S’irar
S’enneïr
S’enrufar
S’emportar
Se montar
S’iragar
S’iràisser
S’enguindar
S’engendarmar
    S’endenhar
    S’enrabiar
S’entaïnar, s’encaïnar
S’entantinar
S’enverenar, s’enverinar
Se corroçar
S’endevar
S’eneguetir
S’embalar
S’embufar, s’embufecar
    S’amalir
    S’embroncar
    Aver la fotra
Montar sus la figuièra

Plan segur, dempuèi 8 sègles, avèm de que…

3 comentaris:

Miriam ha dit...

merces per tota la tièra de mots quela bona umor ne lo simbòl.

Cercaval ha dit...

Òc, vesèm tanben la riquesa de la lenga.

Anònim ha dit...

s'engatsar (prov.)

Arquius del blòg