La legenda de Sant Giròni.
Sant Giròni se passejava long del riu quand rescontrèt un leon. Aqueste bramava de la dolor : una esquilha de rausèl s’èra engulhada prigondament dins la pata. A la vista del sant, lo leon li mostrèt la pata e lo supliquèt d’aleujar son patiment. Pertocat, Giròni prenguèt la pata, trauquèt l'abcès e tirèt l’esquilha. Netegèt e bendèt la nafradura, puèi desliurèt la bèstia. Mas un còp requinquilhat, lo leon volguèt pas mai lo daissar. Susprés, Giròni se resolguèt de l’apasturar amb de pan e d’ortalisas.
Lo monestièr aviá un ase encargat de traire l’aiga del riu. Lo leon, fidèl aparaire, s’acostumèt d’acompanhar l’ase. Mas un jorn, l’ase s’alunhèt e foguèt raubat per de camelièrs. Coma lo leon tornava solet, Giròni li demandèt ont èra passat l’ase. La bèstia respondèt pas. Giròni faguèt :
“ L’as manjat l’ase ? Alara, siás tu que compliràs son trabalh.”
D’aquel jorn, lo leon portèt los ferrats d’aiga.
Mai tard, los camelièrs tornèron passar amb l’ase cargat de blat e tombèron cap e cap amb lo leon. Espaurugats per la bèstia, s’esbinhèron. Lo leon reconeguèt l’ase e lo tornèt al monestièr amb tres camèls per subrepés. Giròni comprenguèt que s’èra enganat, bategèt lo leon, e partegèt la cèla amb l’animal.
Quand Giròni se moriguèt, lo leon se colquèt sus la tomba e se daissèt morir.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada