Agachavi la television, lo gat se dormissiá, la menina tanben, tot anava plan planet. De que i aviá a la television ? E ben una partida de rubí te ! De 15 per èsser mai precís. L’equipa de França, amb sa còla de jogaires occitans, s’acarava a la d’Argentina, granda nacion de rubí (e tanben de fotbòl). A un moment, los franceses fan una dèca, l’òme en negre, qu’aviá cargat un vestit roge per l’ocasion, fiula, una escasença de marcar 3 punts pels argentins. Lo tiraire tira, mas la vessiga passa a costat. Alara vesèm lo jogaire macat que se vira cap als colegas per se desencusar, e legissèm suls pòts lo mot prononciat : « Sorry ».
Òc avètz plan legit. Valent a dire qu’un jogaire que sa lenga mairala n'es l’espanhòl, s’exprimís en anglés…
Aquò me rapèla un libre qu’ai legit i a pauc de temps ont i se tracta de los films italians destinats al doblatge : dison pas mai « Buon giorno » qu’es tròp long mas puslèu « Salve », expression vielhanchona e abandonada de longa mas qu’es mai pròche de « bye »….
Soi piòt o alara i a de lengas mai nòblas que d’autras ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada