Arribèt amb de bòtas de milician e un vestit dels revèrs crosats dins aquela calorassa meridionala, e lo pel copat coma lo d’un òme jol capèl de feutre. Pudissiá lo pisson de monin.
« Atal sentisson totes los Europencs, subretot en estiu », faguèt mon paire. « Aquò’s la flaira de la civilizacion ».
(Tirat e revirat de Gabriel García Márquez, Doce cuentos peregrinos).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada